هیپنوتیزم و کنترل درد
اسفند ۱۷، ۱۴۰۲
هیپنوتیزم در کودکان
اسفند ۱۷، ۱۴۰۲
هيپنوتيزم در درمان سندرم توره
سندرم توره به‌طور تیپیک اختلالی است که درکودکان دیده می شود، و در پسرها سه برابر دخترها شایع است.تاكيدمی شود كه پزشك بايد هيپنوتيزم كودكان را به خوبي بفهمدتااقدام او مؤثر واقع شود.درک این نکته مهم است كه والدين اغلب از شكست‌هاي پيشين در كنترل تيك‌ها نااميد و مأيوس‌اند و معمولاً نسبت به هيپنوتيزم شكاك هستند. با وجود اين، آن‌ها ممكن است بعد از اينكه دارو درمانی ناموفق بود يا اثرات جانبي منفي ايجاد كرد مايل باشند هيپنوتيزم را تجربه كنند.دراینجا چندروش جهت مدیریت سندروم توره ،ارائه داده می شود.
پزشک کودکان علت عضوي سندرم توره را توضيح مي‌دهد، اما تاثیرواسطه اي اضطراب و شرايط زندگي پراسترس رانیزمطرح می سازد. بنابراين توضيح داده مي‌شود که آرام‌سازي و تمركز هيپنوتيزمي مي‌تواند دفعات تيك را كاهش دهد. افسانه‌ها و سوء تفاهمهای مربوط به هیپنوز در ذهن والدین بايد برطرف شود، زيرا شركت والدين در اين امر بسيار ضروري است. بنابراین توصیه می شود كه والدين براي تماشاي حداقل يك جلسه هيپنوتيزمي دعوت شوند. بچه‌ها تشويق مي‌شوند كه خودهيپنوتيزمي را تمرين كنند، اما مسئوليت آن با خودشان است، بنابراين بايد از تلاش زياد پرهيز كرد.بدینگونه می توان يك مقياس براي تكرار تيك را بدست آورد و سپس بيمار را دوبار در هفته براي هيپنوتيزم درماني سرپايي ویزیت نمود. جلسات پي‌درپي موجب تسهيل و تسریع کسب مهارت، تشويق بيشتر براي تمرين خودهيپنوتيزمي، تقويت بيشتر تلقينات، و آگاهي بيشتر نسبت به منافع درمان مي‌شود. يك تمرين ضبط شدۀ خودهيپنوتيزمي مي‌تواند پذيرش شیوه کار را تسهيل كند. ممکن است دریابید كه كودكان اغلب به يك شيوه رهنمودي كه ممكن است براي بزرگسالان ناخوشايند باشد پاسخ دهند.
تلقينات
{اين تلقينات پس از القاء هيپنوتيزم و تعميق ارائه مي‌شود.}
با هر كلمه‌اي كه من مي‌گويم، مي‌تواني بگذاري همه افكار ديگر- همه احساسات ديگر- همه صداهاي ديگر در دور دست محو شوند، بطوريكه از هر چيزي كه من به تو مي‌گويم مي‌تواني براي تيك‌هايت كمك بگيري. همان‌طور كه من با تو صحبت مي‌كنم، مي‌تواني بگذاري تا بطور كامل آرام‌تر و آرام‌تر شوي، و حتي بدون فكركردن به آن، ذهنت به‌طور خودكار هر تلقين را بخشي از زندگي روزانه تو مي‌كند، و كمك مي‌كند تا مشكلت حل شود. همان‌طور كه آن‌ها را دور مي‌كني، احساس آرامش مي‌كني، آرامش عميقتر و عميقتر، بطوريكه بيشتر و بيشتر متوجه مي‌شوي كه رئيس بدنت هستي. مي‌تواني تيك‌هايت را كنترل كني- همه تيك‌هايت {تيك‌هاي خاص را فهرست كنيد}. حالا، همين حالا، مي‌تواني كنترل بر بدنت را آغاز كني و آرام باشي و رها از تيك‌هايت. تو كنترل داري، تو اين كنترل را داري. تو الآن آرام و خيلي خيلي راحتي. حالا، خيلي خوب، مي‌تواني و قادر خواهي بود تا تيك‌هايت را كنترل كني و در اوقات ديگر آرام باشي، هروقت كه بخواهي. تو رئيسي، مي‌تواني بدنت را به انجام هر كاري كه بخواهي مجبور كني. مي‌تواني ماهيچه‌هايت را آرام‌کنی و بگذاري تا بدنت تيك‌هايت را متوقف كند- توقف {تيك‌هاي خاص را فهرست كنيد}.
حالا، همان‌طور كه به‌طور عميق و عميقتر آرام مي‌شوي، آرامش عميقتر و عميقتر، كاملاً احساس اطمينان مي‌كني كه قادري آرام باشي و عضلاتت را كنترل كني. اين تلقينات ممكن است در حافظه‌ات غرق و ثبت شوند و تو قادر خواهي بود تا آن‌ها را به‌طور كامل به‌خاطر بسپاري. تو مي‌داني كه رئيس بدنت هستي، و مي‌تواني آرام باشي و تيك‌هايت را متوقف كني- همه تيك‌هايت را {تيك‌هاي خاص را فهرست كنيد}.
تو مي‌تواني از اين احساس بسيار خوب، و آرام‌بخش براي كمك به خودت در تمام هفته استفاده كني. هروقت در تنش و ناراحتي هستي، مي‌تواني آرام باشي، درست مثل حالا، و احساس كني كه آن تنش، بدنت را ترك مي‌كند. هروقت در خانه تمرين مي‌كني، بيشتر توانايي پيدا مي‌كني، هميشه بهتر و بهتر، خواهي توانست آرام باشي و تيك‌هايت را كنترل كني. تو بهتر و بهتر مي‌شوي- آرامي و قادري تيك‌هايت را كنترل كني. هروقت پريشاني يا در تنش هستي مي‌داني چكار كني، فقط راحت باش و خودت را آرام كن- تو رئيس بدن خودت هستي، قادري عضلاتت را كنترل كني و تيك‌هايت را متوقف سازي. هربار كه تمرين مي‌كني، بهتر و بهتر مي‌شوي، آرام‌تر و آرام‌تر و قادري بدنت را كنترل كني.
حالا كه كاملاً مي‌فهمي و قادري كه از اين آرام‌سازي خوشايند لذت ببري و استفاده كني، از تو مي‌خواهم كه هوشيارتر شوي، شروع به بيدارشدن كني، احساس خيلي خيلي خوبي كني- احساس سرحالي و راحتي زياد. بياد داشته باش كه هر بار كه تمرين مي‌كني، چه در خانه يا اينجا، قادر خواهي بود تا بهتر آرام شوي و از اين احساس آرامش لذت ببري. به زودي زمان هوشياري كامل، بيداري كامل فرا خواهد رسيد. احساس شادابي كن، احساس خوب. حالا بيداري، به ياد مي‌آوري و احساس خوبي داري، احساس خيلي خوب.
يك شيوه هيپنوتيزم رفتاري براي درمان كودكان مبتلابه سندرم توره
برخی پزشکان يك شيوه درماني مبتكرانه را براي كودكاني كه سندرم توره دارند توصيف مي‌كنند شيوه‌اي كه از خودهيپنوتيزمي با تكنيك‌هاي واژگوني عادت و ممانعت از پاسخ استفاده مي‌كند. آن‌ها تاثير این روش را در سه مورد مطالعه ثابت كردند و تلقيناتي براي تحقيقات بعدي در مقاله اوليه خود ساختند، كه با توصيف تكنيك آن ها سازگار است.
شيوۀ آن‌ها روش درماني اميدبخشي را ارائه مي‌كند زيرا معلوم شده که روان درمانی تاثير محدودي روي بيماراني كه تيك دارند مي‌گذارد. اين نويسندگان توصيه مي‌كنند كه پزشك بايد اهداف درمانی برای تغییر عادات را به رفتارهاي تيك‌داري محدود سازند كه به‌راحتي قابل كنترل هستند و استرس آورتر از همه هستند، بنابراين بسياري از رفتارهاي تيك‌دار هدف قرار نمي‌گيرند. آن‌ها همچنين مطرح كردند كه اين تكنيك ممكن است كودك را وقتي كه به‌طور فزاينده‌اي متوجه رفتارهاي تيك‌دارش مي‌شود دچارشرمساری نماید.
روش كار
در اولين مصاحبه يك توصيف مفصل از رفتار تيك‌دار بدست مي‌آيد. ويژگي چشمگير هر رفتار تيك‌دار شامل موارد زير مي‌باشد: چه وقت اتفاق مي‌افتد، كدام گروه‌هاي ماهيچه‌اي درگير مي‌شوند، و كثرت، شدت و مدت آن چقدر است. اين به‌طور مستقل از جانب والدين و كودك درخواست مي‌شود. اطلاعات اصلي توسط والدين، در خانه، پس از اولين ملاقات جمع‌آوري شد.
اين طرح درمان سه مرحله اساسي دارد: 1 آموزش تمایز علائم و كسب مهارت؛ 2 كاربرد مهارت و حل مشكل؛ و 3 تعميم، تسلط بر علائم بيماري، و درمان نگهدارنده.
آموزش تمایز علائم و كسب مهارت. توصيف كلي از خصوصيت افرادي كه تيك دارند، اين است كه آن‌ها معمولاً نسبت به نوع، كثرت، و شدت رفتارهاي تيك‌دار خود ناآگاه هستند. گام اول در مرحله يك افزايش آگاهي بيماران نسبت به تيك‌ها است و كمك به آن‌ها در تشخيص تيك از رفتارهاي حركتي ديگر است. اين كار به روش زير انجام میشود:
دو روش براي افزايش آگاهي رفتارهاي تيك‌دار استفاده میشود. روش اول شامل اين است كه از كودكان پرسيده مي‌شود كه رفتارهاي تيك‌داري را كه مي‌خواهند اول از همه كاهش يابند مشخص كنند، و سپس، هم از والدين و هم از كودكان خواسته مي‌شود تا به‌طور جداگانه تكرار دفعات اين تيك‌ها را ثبت كنند. اين زماني انجام مي‌شود كه روي‌دادن رفتارهاي تيك‌دار مشخص باشد و به راحتي براي يك ساعت بتوان آن را ثبت كرد. روش دوم طراحي شد تا به كودكان در تشخيص رفتار تيك‌دار از رفتارهاي حركتي ديگر، با مشاهده مستقيم خود در آينه يا رودررو با يكي از والدين به مدت 15 دقيقه در روز کمک کند.
به‌طور همزمان، آموزش خودهيپنوتيزمي آغاز شد. از يك شيوه طبيعت‌گرايانه شامل تكنيك القاء آرام‌سازي ماهيچه ها با تجسم بینایی براي تعميق خلسه استفاده شد. با كودكان در مورد فعاليت‌هايي كه برايشان لذت‌بخش و آرام‌بخش بود صحبت شد. اين‌ها با تلقيناتي همراه شد براي تعميق خلسه با استفاده از تجسم بینایي. راهنمايي براي آموزش آرام‌سازي ماهيچه ها شامل تلقيناتي براي كودكان بود تا بگذراند تا دست‌هايشان “مثل يك عروسك راگ، شل شود.” راهنمايي براي تعميق حالت خلسه با استفاده از تجسم و درخواست از كودكان براي فكركردن به فعاليت‌هايي كه بنظرشان لذت‌بخش است تسهيل شد، حس‌هاي مختلف با اين فعاليت‌ها همراه شد و نيز تلقينات مربوط به “كنترلِ خود”.
براي مثال، “حالا كه دست‌هايت احساس شلي مي‌كنند، به چيزي كه انجام داده‌اي يا دوست داري واقعاً انجام دهي و لذت مي‌بري فكركن. دوباره خودت را آنجا تجسم كن… احساس‌هايي كه داشتي … بوها، صداها، و چيزهايي كه ديدي. ببين چقدر الآن احساس خوبي داري… چقدر بر بدنت، احساس‌ها و افكارت کنترل داری.” به كودكان در جلسه اول آموزششان يك نوار صوتي داده مي‌شود و به آن‌ها گفته مي‌شد كه روزي دو مرتبه، هربار 15 دقيقه به آن گوش دهند.
كاربرد مهارت و حل مشكل. از كودكان خواسته مي‌شود تا حین تجسّم، تمایلی را که باعث تیک میشود مشخص کنند. تا به عنوان بخشي از راهنمايي‌ها در تكنيك جلوگيري از علائم بیماری، استفاده شود. هدف خودهيپنوتيزمي افزايش توانايي كودكان براي تمركز روي اين تمایل قبل از تیک است. درمان‌گر پاسخهای ماهيچه‌اي را كه با رفتار تيك‌دار در تعارض است به‌عنوان بخشي از راهنمائي‌هايش در استفاده از تكنيك معکوس کردن عادت مشخص مي‌كند. در طي خودهيپنوتيزم، از كودكان خواسته شد تا تجسم كنند كه رفتار تيك‌دارشان ايجاد مي‌شود. از آن‌ها خواسته شد تا هر كدام از اين شيوه‌هاي بالا را كه موفق‌ترين شيوه در كاهش تيك‌هايشان است انتخاب كنند و بكار برند.
تعميم، تسلط بر علائم بيماري، و درمان نگهدارنده: به كودكان گفته شد كه خودهيپنوتيزمي را در تجسمشان تمرين كنند، در حالي‌كه تكنيك انتخابيشان را نيز براي 15 دقيقه در روز بكار مي‌بردند. در جلسه درماني، به كودكان گفته مي‌شود تا خودهيپنوتيزمي را با تكنيك انتخابي‌اشان تمرين كنند تا موجب كاهش رفتار تيك‌دارشان شود. تعميم، خارج از جلسه درمان، حاصل مي‌شود با ياددادن به كودكان كه از تكنيك انتخابيشان در طول مدت تيك‌هايي با كثرت زياد استفاده كنند. ثبت رفتارهاي تيك‌دار توسط كودكان و والدينشان ادامه يافت. تسلط بر علائم بيماري به عنوان زماني تعريف شد كه ديگر رفتار تيك‌دار انجام نشد يا وقتي كودكان گفتند كه احساس كنترل كافي بر خود دارند. والدين به زيرنظر گرفتن پيشرفت كودكان ادامه دادند و به آن‌ها گفته شد تا از ستايش كلامي يا امتيازات خاص و يا جايزه دادن به بچه‌هايشان براي رسيدن به تسلط بر علامت بيماري استفاده كنند.
بازگشت تيك‌ها پس از درمان اوليه در ميان كودكان با بیماری توره رايج است. بنابراين، يك تكنيك جلوگيري از بازگشت مجدد بيماري به عنوان يك اقدام پيش‌گيرانه براي اطمينان به بقای درمان بكار گرفته شد. ممانعت از عود مجدد بيماري، شامل بحث‌هايي با كودكان و والدينشان دربارة احتمال بازگشت مجدد رفتارهاي تيك‌دار بود. از كودكان خواسته شد تا درباره اينكه اگر بيماري دوباره عود كند چه عكس‌الملي نشان خواهند داد فكر كنند و سپس در خودهيپنوتيزمي تجسم كنند كه چگونه به‌طور موفقيت‌آميزي عكس‌العمل نشان خواهند داد. سپس به آن‌ها گفته شد تا اگر و هر وقت عود كرد از اين شيوه استفاده كنند. به والدين نيز گفته شد كه انتظار بازگشت بيماري را داشته باشند و از سعي و تلاش كودكانشان در كنترل خود حمايت كنند.
خلاصه
به‌نظر مي‌رسد كه اين شيوه رفتار درماني هيپنوتيزمي يك شيوه هيپنوتيزم درماني بسيار مؤثر براي درمان بیماری توره است. اين شيوه از خودهيپنوتيزم استفاده مي‌كند تا به كودكان اين امكان را بدهد كه يكي از دو تكنيك درماني اميدبخش را خودشان انتخاب كنند، معکوس‌كردن عادت و جلوگيري از واكنش. بعلاوه، شيوه حاضر يك مدل درمان مختصري را ارائه مي‌كند كه به راحتي توسط پزشك به كار برده مي‌شود و كودك نيز آن را به آساني مي‌آموزد.
خودهيپنوتيزمي در اين شيوه نقشهای متعّددی ایفا میکند و مي‌توان آن را به يك مدل شناختی بين فردي كه شامل تعاملات مختلف است ادغام کرد. ابتدا، خودهيپنوتيزم اين ابزار را فراهم مي‌كند که كودك با آن مي‌تواند به‌طور موفقيت‌آميزي به خودآگاهی، انگيزه، و تمركز برسد. اين به كودك كمك مي‌كند تا علاقه‌اش را در درمان حفظ كند. دوم، خودهيپنوتيزم به كودكان اجازه مي‌دهد تا يكي از تكنيك‌هاي معکوس کردن عادت يا ممانعت از واكنش را انتخاب كنند تا رفتارهاي تيك‌دارشان را در تخيل خود كنترل كنند. سوم: خودهیپنوتیزم کاهش علائم حین تجسم را تسهیل میکند. چهارم: خودهيپنوتيزم به كودكان كمك مي‌كند تا شناخت‌ها و درك‌ها را تغيير دهند. اين به كودكان امكان مي‌دهد تا رفتارهاي تيك‌دارشان را تحت کنترل در آورده و قابل تغییر سازند. پنجم، خودهيپنوتيزم احساس كارآمدی را در كودكان تسهيل مي‌كند. ششم، خودهيپنوتيزم به كودك اين امكان را مي‌دهد كه علائم بيماري را كاهش دهد و مهارت خود را در زندگي واقعي افزايش دهد. بنابراين، بنظر مي‌رسد خودهيپنوتيزم هم احساس‌هاي كلي استرس را و هم رفتارهاي تيك‌دار موردنظر را كاهش مي‌دهد.
