گریه شیرخواران

همه نوزادان و کودکان خردسال به عنوان نوعی ارتباط ، از گریه استفاده می کنند. این تنها وسیله ای است که آنها برای ابراز نیازهای خود در اختیار دارند.البته، بیشترموارد گریه شیرخواران نوعی  پاسخ به گرسنگی، ناراحتی ( مثلاً پوشک خیس)، یا جدایی از مادر است، و زمانی که نیازها برآورده شود ( مثلاً با غذا دادن، تعویض کردن، در آغوش گرفتن) متوقف می شود. این گریه طبیعی است و بعد از 3 ماهگی مدت و دفعات آن کاهش می یابد. با این حال، گریه‌ای که پس از تلاش برای رفع نیازهای معمول و اقدام  برای تسلی دادن شیرخوار،همچنان ادامه می‌یابد یا با توجه به وضعیت همیشگی شیرخوار ، طولانی‌تر شده است، باید برای شناسایی  علت آن مورد بررسی قرار گیرد.

علت شناسی گریه

• ارگانیک در کمتر از 5%
• عملکردی در 95٪

ارگانیک

علل ارگانیک گریه، اگرچه نادر است، همیشه باید در نظر گرفته شود. عللی که باید در نظر گرفته شوند شامل این موارد هستند(به جدول: برخی از علل گریه مراجعه کنید ):

• علل قلبی
• گوارشی
• عفونی
• تروماتیک

از این میان، تهدیدات بالقوه زندگی عبارتند از :

• نارسایی قلبی
• انواژیناسیون
• ولوولوس
• مننژیت
• صدمات، به ویژه خونریزی داخل جمجمه به دلیل ضربه به سر.

کولیک ، گریه بیش از حدی است که در نوزادان ≤ 4 ماهه رخ می دهد، که هیچ علت ارگانیک قابل شناسایی ندارد و حداقل 3 ساعت در روز > 3 روز در هفته برای بیش از 3 هفته رخ می دهد.

ارزیابی گریه

تاریخ

سابقه بیماری کنونی شیرخوار باید شامل بررسی شروع گریه (حاد یا مزمن)، مدت زمان، پاسخ به تلاش برای دلجویی (آرام کردن شیرخوار)، و فراوانی یا منحصر به فرد بودن اپیزودها متمرکز باشد. از والدین باید در مورد رویدادها یا شرایط مرتبط، از جمله واکسیناسیون اخیر، ضربه ( مثلاً زمین خوردن)،تعامل با خواهر یا برادر، عفونت ها، مصرف مواد مخدر و ارتباط گریه با تغذیه و اجابت مزاج پرسیده شود.

دربررسی سیستم ها باید بر علائم اختلالاتی که می توانند  مسبب ناراحتی و گریه شیرخوار شوند تمرکزنمود؛ از جمله یبوست، اسهال، استفراغ، قوس دادن به پشت (سندروم ساندیفر)، مدفوع انفجاری و مدفوع خونی (اختلالات گوارشی) ، تب، سرفه، خس خس سینه، احتقان بینی و مشکل در تنفس (عفونت تنفسی)؛ و درد ظاهری در حین حمام کردن یا تعویض لباس (تروما).

در تاریخچه پزشکی باید حوادث قبل  از شروع گریه و شرایطی که به طور بالقوه می تواند زمینه ساز گریه شود ( به عنوان مثال ، سابقه بیماری قلبی، تاخیر رشد) بررسی شوند.

معاینه  جسمی

معاینه با بررسی علائم حیاتی، به ویژه برای تب و تاکی پنه آغاز می شود. در مشاهدات اولیه باید نوزاد یا کودک را از نظر علائم بی حالی یا پریشانی ارزیابی نمود و نحوه تعامل والدین با کودک را بررسی کرد.

توصیه می شود لباس های نوزاد یا کودک را درآورده و علائم دیسترس تنفسی ( مانند انقباضات بالای ترقوه [سوپراکلاویکولار]  و زیر دنده‌ای ، سیانوز) بررسی شود. تمام سطح بدن از نظر تورم، کبودی و ساییدگی، ویا احیانا سوزن یا سنجاقی که درلباس گیرکرده باید تجسس شوند.

سمع قفسه سینه جهت  علائم عفونت تنفسی ( مانند خس خس سینه، کراکل، کاهش صداهای تنفسی) و اختلالات قلبی ( مانند تاکی کاردی، گالوپ، سوفل هولوسیستولیک ، کلیک سیستولیک) ضروری است. شکم از نظر حساسیت (تندرسن) لمس می شود. پوشک شیرخوار ، برای معاینه اندام تناسلی و مقعد بازشده  تا نشانه‌های پیچ خوردگی بیضه ( مانند اکیموزو قرمزی بیضه ، درد در هنگام لمس)، حلقه موی گیرکرده روی آلت تناسلی ( بعلت پیچ خوردن موهای بلند مادر یا پدر به دور آلت تناسلی)، فتق مغبنی ( مانند تورم در ناحیه اینگوینال یا کیسه بیضه) و شقاق مقعدی بررسی شود.

اندام‌ها از نظر نشانه‌های شکستگی ( مانند تورم، اریتم، حساسیت، درد همراه با حرکت غیرفعال) بررسی می‌شوند. انگشتان دست و پا از نظر حلقه موی گیرکرده بررسی می شوند.

گوش‌ها از نظر علائم ضربه ( مثلاً خون در کانال یا پشت پرده تمپان) یا عفونت ( مثلاً قرمزی و برآمدگی پرده تمپان) بررسی می‌شوند. قرنیه ها با فلورسئین رنگ آمیزی می شوند و با نور آبی بررسی می شوند تا ساییدگی قرنیه رد شود و ته چشم ها با افتالموسکوپ از نظر علائم خونریزی معاینه می شوند. (در صورت مشکوک شدن به خونریزی شبکیه، معاینه توسط چشم پزشک توصیه می شود.) اوروفارنکس از نظر علائم برفک یا خراشیدگی دهان بررسی می شود. جمجمه به آرامی برای نشانه های شکستگی لمس می شود.

پرچم های قرمز

یافته های زیر باید با نگرانی بیشتری بررسی شوند:

• دیسترس تنفسی
• کبودی و ساییدگی
• تحریک پذیری شدید
• تب و تسلی ناپذیری
• تب در نوزاد ≤ 8 هفته

تفسیر یافته ها

هنگام ارزیابی گریه نوزادان و شیرخواران، میزان بالایی از سوء ظن لازم است. نگرانی والدین یک عامل مهم است. هنگامی که نگرانی والدین ، زیاد باشد، پزشک باید تمام جوانب احتیاط را رعایت کند، حتی زمانی که هیچ یافته قطعی وجود ندارد، زیرا ممکن است والدین به طور ناخودآگاه نسبت به تغییرات ظریف اما مهم کودک خود واکنش نشان دهند. برعکس، سطح بسیار پایین نگرانی والدین، به ویژه اگر بین والدین با نوزاد یا کودک تعامل مناسبی دیده نشود، می تواند نشان دهنده مشکل التفات  یا ناتوانی والدین در ارزیابی و مدیریت نیازهای کودک خود باشد. ناهماهنگی بین یافته های شرح حال و تظاهرات بالینی کودک باید پزشک را در مورد سوءرفتار با کودک نگران کند.

خیلی مهم است تا سیستم درگیر ، شناسایی شود. به عنوان مثال، درصورت وجود تب، محتمل ترین علت عفونت ها هستند. دیسترس تنفسی بدون تب نشان دهنده علت یا درد احتمالی با منشاء قلبی است. هرگونه یافته غیرعادی در شرح حال دفع مدفوع یا درد شکم در طول معاینه ، می تواند به علت اختلالات گوارشی باشد. یافته‌های خاص اغلب دلایل خاصی را پیشنهاد می‌کنند ( جدول: برخی از علل گریه را ببینید).

چارچوب زمانی نیزدر شناسایی علت، مفید واقع می شود. گریه ای که در طی چند روز متناوب بوده است نسبت به گریه ناگهانی و دائمی نگرانی کمتری دارد. این که گریه منحصر به یک زمان از روز یا شب باشد،یک یافته مفید است. به عنوان مثال، شروع اخیر گریه شبانه در یک نوزاد یا کودک سالم و شاد ممکن است با اضطراب جدایی یا مسائل مرتبط با خواب مطابقت داشته باشد.

وضعیت گریه نیزکمک کننده است. والدین اغلب می توانند گریه ای را منشاء دردناک دارد از یک گریه ناشی از ترس یا اضطراب تشخیص دهند. همچنین تعیین حاد بودن حادثه نیز مهم است. یک نوزاد یا کودک تسلا ناپذیر، بیشتر از نوزاد یا کودکی که در مطب خوش حال و قابل آرام کردن است، نگران کننده می باشد.

آزمایش کردن

آزمایش براساس علت مشکوک ( جدول: برخی از علل گریه را ببینید ) انجام می شود . توجه ویژه ای باید به تهدیدات بالقوه زندگی  شود، مگر اینکه شرح حال و معاینه فیزیکی به تشخیص مناسب کمک نموده باشد. هنگامی که یافته های بالینی اختصاصی ، اندک بوده و یا وجود ندارد و هیچ آزمایشی نتوانسته فوراً مشکل نوزاد را آشکار نماید، پیگیری دقیق و ارزیابی مجدد توصیه می شود.

درمان گریه

اختلال ارگانیک زمینه ای باید درمان شود. حمایت و تشویق والدین ، زمانی مهم است که نوزاد یا کودک هیچ اختلال زمینه ای آشکاری نداشته باشد. قنداق کردن نوزاد در ماه اول زندگی می تواند مفید باشد. در آغوش گرفتن نوزاد یا کودک برای کاهش مدت گریه مفید است.

همچنین تشویق والدین، در صورت احساس ناامیدی، برای تحمل گریه نوزاد و یا قرار دادن نوزاد یا کودک در یک محیط امن برای چند دقیقه، تازمانی که گریه شیرخوار تمام شود، ارزشمند است. آموزش والدین و «اجازه دادن» آن ها برای استراحت نمودن ،علیرغم آنکه گریه شیرخوار ادامه دارد، در پیشگیری از سوء رفتار مفید واقع می شود.تامین منابع حمایتی (دوستان و اقوام یا نیروهای مددکار اجتماعی)  برای خدمات حمایتی به والدینی که به نظر می رسد به شدت گرفتار شده اند، ممکن است از نگرانی های آینده جلوگیری کند.