دکترقریب

وی در سال ۱۲۸۸ هجری شمسی در گرگان از روستاهای توابع آشتیان به دنیا آمد. وی تحصیلات دوران ابتدایی خود را در دبستان سیروس و تحصیلات متوسطه خود را هم در دارالفنون پشت سر گذاشت.

ادامه تحصیل در فرانسه

در سال ۱۳۰۶ محمد قریب جزو اولین گروه دانشجویان ایرانی بود که به قصد ادامه تحصیل به کشور فرانسه مهاجرت کردند. در پایان نخستین سال تحصیلی در شهر رمس فرانسه، توانست جایزه لابراتوار تشریح دانشکده پزشکی را از آن خود کند.

در سال دوم دانشجویی خود، در بیمارستان های شهر رمس مشغول به کار شد. محمد قریب در ابتدای سال چهارم تحصیل خود، توانست در مسابقات اکسترنای بیمارستان پاریس پذیرفته شود. وی همچنین در سال ۱۳۱۴ اولین دانشجوی ایرانی بود که توانست در کنکور انترنای بیمارستان پاریس موفق شود.

جالب است بدانید در کنکور اکسترنای فرانسه از بین چهار دانشجو تنها یک نفر انتخاب می شود، سپس از بین این نفراتی که برگزیده شده اند، از بین هر ۱۲ اکسترن، فقط یک نفر به کنکور انترنا راه پیدا می کند. سپس از هر پنجاه دانشجو فقط یک نفر می توانست به انترنی بیمارستان های پاریس دست پیدا کند. محمد قریبا به راحتی موفق شد در هر دو کنکور قبول شود و به عنوان اولین فرد ایرانی که موفق شده بود در چنین آزمون هایی پذیرفته شود، لقب گرفت.

محمد قریبا در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی از رساله دکتری خود به نام «وقفه های تنفسی شیرخوران» دفاع کرد و سرانجام دانشنامه دکترای پزشکی پاریس را اخذ کرد. وی در سال ۱۳۱۷ ه.ش به ایران بازگشت، چون معتقد بود دانشی که کسب کرده را باید در ایران و برای هم وطنان خود عرضه کند.

آغاز فعالیت حرفه ای دکتر محمد قریب

پزشکان زیادی در آن دوران، دکتر قریب را در تشخیص بالینی فوق العاده و کم نظیر می دانستند. وی از همان سال های آغازین بازگشت به وطن، مطبی در کنار منزل خود بنا کرد و هر روز از ساعت ۲ بعدازظهر تا ۹ شب مشغول معاینه و مداوای بیماران بود و از بیشتر آن ها هیچ پولی بابت طبابت دریافت نمی کرد. جالب است بدانید حق ویزیت او نسبت به آن همه شهرتی که در علم طبابت داشت، حتی از شاگردان خودش هم پایین تر بود.

دکتر محمد قریب متخصص طب اطفال در ایران

دکتر محمد قریب و دکتر فریدون کشاورز پایه گذاران طب اطفال در ایران می باشند، ولی دکتر کشاورز به خاطر دغدغه ها و حضور در عالم سیاست و حزب توده، هیچ وقت نتوانست به تربیت پزشکان اطفال بپردازد. اما در عوض دکتر قریب از استادان نامی و برجسته ی دانشکده ی پزشکی در تهران بود و از سال های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۳ شاگردان معروفی مانند صادق مختارزاده، قانع بصیری، نورالدین هادوی، مرتضی مشایخی، غلامرضا خاتمی و احمد سیادتی را تعلیم و تربیت داد که همه ی آن ها به بزرگان علم پزشکی ایران تبدیل شدند؛ به همین خاطر است که لقب «پدر طب اطفال ایران» را به دکتر قریب اعطا کرده اند.

زندگی خصوصی دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب در سال ۱۳۱۵ با زهرا قریب گرگانی دختر عبدالعظیم قریب ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند پسر به نام های حسین و محسن و دو فرزند دختر به نام های ناهید و مریم می باشد.

جوایز و افتخارات دکتر محمد قریب

وی در سال ۱۳۲۱ شمسی موفق شد نشان عالی «لژیون دونور» که بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه است را از دولت این کشور دریافت کند. در سال ۱۳۵۰ به طور رسمی عضو هیئت مدیره انجمن بین المللی بیماری های کودکان درآمد. ایشان در زمان فعالیت های علمی خود، به کنگره های مختلف بین المللی در کشورهای مختلف دعوت شد که از جمله آن ها می توان به کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه، کانادا، ترکیه، ژاپن و اتریش اشاره کرد، همچنین به عضویت چندین مجمع علمی بین المللی درآمد.

دکتر قریب نخستین پزشکی بود که عمل تعویض خون را در ایران انجام داد و یکی از بیان گذاران انتقال خون در ایران می باشد. وی در واپسین سال های عمرش نیز موفق شد نشان درجه یک فرهنگ را از وزارت آموزش و پرورش دریافت نماید.

 

علت مرگ دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب در واپسین سال های عمرش به بیماری هماچوری یا همان دفع خون از دستگاه ادراری دچار شد و بعدها بیماری او سرطان مثانه تشخیص داده شد، ولی متاسفانه اقدامات درمانی ایشان در ایران و آمریکا تاثیر چندانی نداشت. دکتر محمد قریبا سرانجام در روز سه شنبه یکم بهمن ۱۳۵۳ در بیمارستان مرکز طبی کودکان، محل کار خود، دار فانی را وداع گفت.

مزار ایشان طبق وصیتش، در قبرستان شیخان واقع در قم در نزدیکی آرامگاه پدرش با خاک سپرده شد .