سیترات و مصرف آن

فرآورده های حاوی سیترات و راهکارهایی برای افزایش تحمل پذیری بیماران

🔹ترکیبات قلیایی کننده ادرار شامل فراورده های سیترات ( پتاسیم سیترات، سدیم سیترات )، سدیم بی کربنات می باشند که در اختلالاتی مانند سنگ های کلیوی، اسیدوز توبولی کلیوی و اسیدوز متابولیک ناشی از نارسایی مزمن کلیوی، اندیکاسیون دارند.

⚠️پتاسیم سیترات به صورت پودر ( ساشه های تک دوز و بالک ) و همچنین قرص های آهسته رهش 5، 10 و 15 میلی اکی والان ( به ترتیب معادل با 540، 1080 و 1620 میلیگرم ) موجود می باشد. در بازار دارویی ایران شکل دارویی قرص در دسترس نمی باشد.

⚠️ بر خلاف محلولهای سدیم بی کربنات که طعم نامطلوبی دارند، فراورده های سدیم سیترات و پتاسیم سیترات، طعم مطلوب تری دارند و مخصوصا در بیمارانی که نمی توانند طعم نامطلوب سدیم بی کربنات را تحمل کنند گزینه مناسبی می باشند.

⚠️ فراورده های حاوی سیترات بطور خوراکی تجویز می شوند. این فراورده ها باید با مقدار کافی آب قبل از مصرف رقیق شوند تا عوارض گوارشی آنها به حداقل برسد و سپس بعد از مصرف ( در صورت صلاحدید پزشک و عدم محدودیت مصرف آب یا مایعات ) آب و مایعات اضافی هم مصرف شوند.

⚠️ سرد کردن فرآورده های سیترات قبل از مصرف باعث بهبود طعم این فراورده ها و در نتیجه افزایش تحمل پذیری توسط بیماران میشود؛ در نتیجه توصیه به سرد کردن این فراورده ها قبل از مصرف می شود.

⚠️ ساشه های تک دوز پتاسیم سیترات در حداقل 180 میلی لیتر آب سرد یا آب میوه سرد، قبل از مصرف رقیق شود و پس از مصرف نیز آب یا آب میوه اضافی ( در صورت عدم محدودیت آب یا مایعات ) مصرف شود.

⚠️ فراورده های سیترات ترجیحا باید بعد از غذا مصرف شوند تا هم عوارض گوارشی آنها کاهش پیدا کند و هم اثرات ملین نمکی این فراورده ها، کاهش پیدا کند.